"Gjithmonë bëni Kiirtanën e Zotit"

  “Bëni gjithmonë Kiirtanën (nje valle spirituale) e Zotit”



Ka tre lloje njerëzish - inferiorë, të mesëm dhe superiorë. Njerëzit inferiorë janë ata që mendojnë një gjë, thonë një tjetër dhe bëjnë diçka tjetër. Nuk ka harmoni midis mendimeve, fjalëve dhe veprimeve të tyre; përkundrazi janë kundërthenje me njëri-tjetrit. Ata janë hipokritë.

Klasa e mesme e njerëzve është ajo që i mban të fshehta mendimet e tyre dhe as nuk flet e as nuk vepron në përputhje me rrethanat.

Dhe cila është klasa më e mirë e qenies njerëzore?

Ai njeri që vepron në përputhje me mendimet dhe fjalet e tij është klasa më e mirë e qenies njerëzore.
Njerëz të tillë ne i quajmë njerëz të ndershëm, njerëz të mirë.

Çfarë do të bëjë një njeri i mirë?

Trńádapi suniicena ["i përulur si një fije bari"]. Ata do të qëndrojnë larg egos sepse egoja është shkaku kryesor i renimit apo shkaterrimit. Nëse egoja është e pranishme, atëherë rënia është e pashmangshme. Si manifestohet egoja në jetën individuale? Ai shprehet përmes kompleksit të epërsisë. Unë jam i madh dhe të gjithë të tjerët janë të vegjël, të degraduar, të përulur. "Unë jam superior" - kjo ndjenjë ose mendim quhet "kompleks superioriteti" në anglisht dhe mahámanyatá në sanskritisht. Për shkak të kësaj ndjenje egoje njeriu sillet keq me të tjerët. Për këtë arsye në shkrimet e shenjta thuhet: trińádapi suniicena. Për shembull, një fije bari mbetet poshtë të gjithëve. Ai nuk ka ego, megjithatë posedon më shumë cilësi se kushdo. Qeniet njerëzore duhet ta mbajnë veten larg në çdo mënyrë nga kompleksi i epërsisë dhe krenaria e semure. Njerëzit e mirë do të qëndrojnë larg egos. Pse duhet ta bëjnë këtë? Njerëzit e mirë e dinë se cilat janë shkaqet pas rritjes së egos. Një person ka njohuri, një tjetër ka para. Një njeri i mirë e di se këto para dhe kjo njohuri nuk janë të tyret; i përkasin Parama Puruśa-Zotit. Sot më ka ardhur pasuria dhe sërish do të më lërë. Nuk kisha asnjë nga këto kur linda dhe në momentin e vdekjes nuk do të mbeten me mua. Për këtë arsye njerëzit e mirë do të qëndrojnë larg egos.

Trńádapi suniicena taroriva sahiśńuná.

Kini fuqinë për të duruar si një pemë. Shikoni, një person reagon menjëherë ndaj një veprimi. Ndoshta dikush ka një ose dy fjalë të rënda për ju. Ju gjithashtu i jepni atij personi një përgjigje të ashpër menjëherë. Kjo është shumë e lehtë. Nuk teston aspak fuqinë tuaj për të duruar dhe si rrjedhojë nuk ju jepet mundësia për të zhvilluar vetëbesimin tuaj. Por kur e duroni, provoni se sa kapacitet për të duruar keni në jetën tuaj. Kjo aftësi për të duruar forcon sistemin tuaj nervor. Dhe pastaj çfarë ndodh? Cakra juaj, truri juaj, intelekti juaj - të gjitha forcohen. Nëse intelekti juaj bëhet i fortë, atëherë shumë detyra të vështira do të bëhen të lehta. Në këtë mënyrë do të dilni lehtësisht fitimtarë.

Amánináḿ mána deyaḿ ["Duhet t'i respektoni ata që askush nuk i respekton"].

Gjithçka në këtë univers është manifestimi i Parama Puruśa-ZOTIT. I madh apo i vogël, çdo entitet është shprehja e Atit Suprem. Por çfarë ndodh në këtë botë? Për shkak të defekteve të ndryshme shoqërore, shumë të meta vazhdojnë në strukturën shoqërore. Për shkak të kësaj, njerëzve të padenjë u jepet respekt, ndërsa njerëzit e denjë përbuzen. Ekziston një shkak pas kësaj - difekti social. Mund të gjesh shumë njerëz që tregojnë respekt për ata që nuk meritojnë ta marrin atë –
sarve guńáh káiṋcanaḿ áshrayanti [“Ata që kanë pasuri i kanë të gjitha cilësitë”] –

por nuk është e drejtë nëse njerëzit e denjë nuk respektohen. Prandaj, duhet mbajtur parasysh ky mendim se unë do të tregoj respekt për ata që nuk respektohen. Ata në shoqëri që janë të shtypur, të rënë, injorantë apo të ashtuquajtur njerëz të vegjël, unë do t'u tregoj respekt. Ne mund të jemi ose jo të respektueshëm përballë të ashtuquajturve njerëz superiorë, por të ashtuquajturit njerëz të shtresës së ulët meritojnë respekt, sepse edhe ata janë shprehja e krijimit te Parama Puruśa, ata janë gjithashtu fëmijët e Atit Suprem. Pse do të tregoj respekt? Epo, nëse tregoj respekt, respekti im nuk do të ulet, por do të rritet. Amánináḿ mána deyaḿ. Të gjitha këto janë cilësi të njerëzve të mirë.

Kush është një person i mirë?

Më parë është thënë: kiirtaniiyah sadá harih. Duhet bërë gjithmonë kiirtana (Valle spirituale) e Zotit. Çfarë do të thotë kiirtana Të këndosh me zë të lartë cilësitë e Zotit – jo mendërisht. Nëse bëhet mendërisht atëherë e quajmë japa. Dhe kur vokalizohet atëherë e quajmë kiirtana. Pse duhet të vokalizohet-kendohet kiirtana? Shkenca që qëndron pas kësaj është se kur bëni kiirtana me zë të lartë, mendja juaj mbetet e angazhuar. Nuk mund të bëjë asgjë tjetër. Në atë kohë nuk është e mundur të abuzosh me dikë apo të bësh një bisedë të kësaj bote. Mendja është e zënë me vokalizimin, përkundrazi do të them se i është dhënë vokalizimit. Kordat vokale janë të zëna në atë, mendja është e punësuar në mendimin per Ate, dhe veshët po e dëgjojnë, nuk kanë mundësi të shkojnë andej-këtej. Për këtë arsye rregulli i vokalizimit të kiirtanës me zë të lartë e bën atë edhe të dëgjuar edhe të kënduar. Kiirtan nuk bëhet me heshtje.

Tani kiirtana e kujt duhet bërë? të Harit. Kush është Hari?

Në Bhopal thashë: Harati pápaḿ ityarthe Harih – Ai qe vjedh mëkatet. Ai që vjedh mëkatet është Hari. Harań cará do të thotë "të vjedhësh". Kjo bie ndesh me udhëzimet në Yama-Niyama [parimet morale] për të ndjekur asteja. Asteya do të thotë të mos vjedhësh. Por Parama Puruśa vjedh. Kjo është shumë e keqe. Parama Puruśa ka thënë Vetë se nuk është e përshtatshme të vjedhësh, se dikush duhet të vendoset në Yama-Niyama, por Ai vetë vjedh. Kjo është mjaft e keqe.

Po, Ai vjedh dhe Ai duhet të vjedhë, Ai është i detyruar ta bëjë këtë. Tani çfarë vjedh Ai? Harati pápaḿ ityarthe Harih. Parama Puruśa, Ati Suprem, i do shumë djemtë dhe vajzat e Tij të dashura. Ai gjithashtu pëlqen të qortojë dhe disiplinojë qeniet e Tij të krijuara për mirëqenien e tyre.

Do të vini re se sa mëkat bën një person në një jetë. Pra, sa mëkat ka kryer ai person gjatë gjithë jetës! Është pothuajse e pamundur të gjesh dikë që nuk ka bërë asnjë mëkat. Të gjithë kanë kryer një mëkat apo një tjetër. Mëkatet e një personi janë të mëdha si një mal dhe të një tjetri janë ndoshta shumë të vogla. Një person është një hajdut diamanti dhe një tjetër vjedh perime. Prandaj çështja bëhet shumë komplekse. Në këtë rast çfarë duhet bërë? Parama Puruśa e di se nëse djemtë dhe vajzat e tij duhet të mbajnë barrën e të gjitha mëkateve të tyre, atëherë çfarë të flasim për një jetë, ata nuk do t'i shterojnë mëkatet e tyre edhe gjatë mijëra jetëve reincarnative. Mendoni, për sa jetë do të duhet të mbajnë barrën e mëkateve të tyre? Parama Puruśa nuk dëshiron që fëmijët e tij të dashur të mbajnë barrën e mëkateve të tyre jetë pas jetës, për mijëra jetë. Në këtë rast çfarë do të bëjnë fëmijët e tij? Epo, le t'ia japin barrën e mëkateve të tyre Parama Puruśa-s. Parama Puruśa dëshiron të mbajë barrën e tyre, por devotet e tij thonë: "Jo, jo, jo. O Parama Puruśa, ne do të të ushqejmë, do të argëtojmë, do të organizojmë këngë e vallëzim për nder tënd, por kurrë nuk do të të japim mëkatet tona. ne nuk do ta bëjmë. Ne thjesht nuk do ta bëjmë.” Kjo është një situatë e tmerrshme. Parama Puruśa i do shumë djemtë dhe vajzat e tij. Pra, çfarë do të bëjë ai? Kur Ai sheh se robërit e Tij nuk janë gati t'ia japin Atij mëkatet e tyre të grumbulluara, atëherë Ai i vjedh ato mëkate pa dijeninë e besimtarit të Tij. Kështu emri i tij tjetër është Hari, ose hajdut.

Nëse nuk e bëni kiirtanën për këtë Hari që i do aq shume devotet e tij, atëherë kiirtana e kujt do të bëni? Për këtë arsye është thënë: kiirtaniiyah sadá harih. Bëje gjithmonë kiirtanën e Harit. Këtu Hari do të thotë Parama Puruśa, Ati Suprem. Ky është qëllimi i njerëzve të mirë. Njerëzit e mirë do ta bëjnë këtë gje patjeter.




Publikuar ne: Ánanda Vacanámrtam

Rrjedha e devocionit dhe lavdia e Kiirtanes

Shrii Shrii Anandamurti