Prirjet dhe Prama
"Prirjet-tendencat mendore dhe Prama".
Siç e dini, prirjet janë dy llojesh: prirjet introverse te brendshme
ose Saḿvrtti dhe prirjet e jashtme ose Pravrtti ekstroverse.
Çfarë është prirja apo tendenca mendore (Vrtti)?
Në rastin e prirjeve introverse, mendja lëviz drejt çdo pabulumi-qellimi
shpirtëror, çdo pabulumi psiko-shpirtëror, ose në raste të caktuara,
ndonjë pabulumi psikik te zhvilluar dhe rrjedha e mendjes bëhet përmes
kanaleve të ndryshme të mendjes dhe trupit psiko-shpirtëror. Por qëllimi
përfundimtar është gjithmonë shpirtëror edhe pse në dukje mund të jetë
psiko-shpirtëror ose psikik. Sa më i hollë të jetë pabulumi apo tendenca
mendore, aq më i madh është lartësia e prirjeve, pasi ato lëvizin drejt
sferave te larta dhe te holla më delikate.
Në rastin e prirjeve ekstroversale, lëvizja e mendjes është drejt
pabulës së papërpunuar psikike, psiko-fizike ose fizike. Dhe mendja ose
trupi psiko-fizik lëviz nëpër kanale të ndryshme të mendjes së
papërpunuar ose trupit të papërpunuar materjal psiko-fizik.
Pra, prirjet tendencat nënkuptojnë jo vetëm prirje fizike ose
psikofizike, por edhe prirje psikike dhe psiko-shpirtërore. Por duhet
mbajtur mend mire se në fushën e spiritualitetit, nuk ka prirje.
Në rastin e mikrokozmosit individit njeri ka prirje ekstroversiale dhe
introverse te jashtme dhe te brendshme (Pravrtti dhe Samvrtti), por në
rastin e Makrokozmosit ZOTIT, ka vetëm ato introversiale te brendshme,
jo prirje ekstroversiale. Lëvizja e prirjeve në Pravrtti është gjithmonë
ekstroversiale, dhe meqë nuk ka asgjë jashtë Makrokozmosit apo mendjes
Kozmike, nuk mund të ketë fare lëvizje ekstroverse – lëvizja është
gjithmonë introverse, çdo lëvizje është brenda arenës makrokozmike
brenda mendjes se Zotit. Pra, në rastin e Parama Puruśa-Zotit, ka vetëm
prirje tendenca të brendshme. Edhe ky univers quinqu-elemental-pese
elementesh i shprehur është brenda periferisë së strukturës se mendjes
Makrokozmike. Kjo është arsyeja pse ata që nuk janë cinikë apo nihilistë
në qëndrimin e tyre ndaj botës, japin interpretimin filozofik të botës
si “Saḿvrtti bodhicitta” (“krijim psikik i projektuar nga brenda”).
Në rastin e mikrokozmosit dhe makrokozmosit, ka shumë prirje, por ato
vijnë kryesisht në pesëdhjetë grupe, dhe të gjitha këto pesëdhjetë grupe
kanë lëvizje si introverse ashtu edhe ektroverse. Pra, pesëdhjetë
shumëzohet me dy: (pesëdhjetë prirje introverse dhe pesëdhjetë
ekstroversiale) = njëqind. Dhe meqenëse këto njëqind prirje lëvizin
drejt dhjetë drejtimeve, kështu që njëqindja shumëzohet me dhjetë: 100 X
10 = 1000. Kështu thuhet se Vrttis ose prirjet tendenciale mendore (ose
emetimet, manifestimet ose rrjedhat e prirjeve) janë një mijë në numër,
dhe të gjitha ato kontrollohen nga pleksusi multi-propensiv i trupit të
njeriut. Dhe pika kontrolluese e këtij pleksusi, kur hapet, prek Parama
Puruśa. Ajo gjendje është gjendja e ekuilibrit dhe barazpeshës së
përsosur psikike - gjendja e Nivrtti. Nivrtti është vija e argjendtë e
demarkacionit midis Pravrtti ose prirjeve ekstroverse, dhe Samvrtti, ose
prirjeve introverse.
Çfarë është Pramá?
Pramá është ekuilibër psikik – ekuilibër në arenën e fakultetit psikik
dhe ekuilibër në arenën e masës psikike. Në fazën përfundimtare të
Prama, kur ka ekuilibër dhe barazpeshë absolute në aftësinë dhe masën
psikike, atëherë trekëndëshi i forcave, trekëndëshi i ekuilibrit, mbetet
i patrazuar. (Pra – má + d́a + t́a prapashtesë = Pramá).
Tani, siç e kam thënë tashmë, prirjet ekstroversale lëvizin drejt
objekteve të papërpunuara materjale dhe prirjet introversiale lëvizin
drejt Entitetit te madh ZOTIT. Si rezultat i këtyre prirjeve
ekstroversale, qeniet njerëzore dhe qeniet e tjera të gjalla ruajnë
marrëdhëniet e tyre me tokën. Pa ekzistencën e prirjeve ekstroversale,
asnjë qenie e gjallë nuk mund të ekzistojë siç duhet në tokë, dhe pa
ekzistencën e prirjeve introverse, njeriu humbet të gjitha aftësitë
mendore; Rrjedha psikike nuk mund të lëvizë lart drejt niveleve më holla
dhe delikate të ekzistencës, dhe kështu mendja gradualisht bëhet e
trashe dhe krudo si guri ose hekuri. Të gjitha ndjenjat e njerëzimit,
të gjitha përsosjet dhe ndjeshmëritë më të holla janë copëtuar në copa: e
gjithë ekzistenca njerëzore është rrafshuar në themelet e saj më të
vrazhda. Kjo është arsyeja pse ata filozofë që propagandojnë
materializmin në fakt i mashtrojnë qeniet njerëzore drejt prirjeve
ekstroversale dhe i shtyjnë drejt objekteve të papërpunuara dhe
materjale.
A është i dëshirueshëm dhe pranueshem një gjendje e tillë?
Sigurisht qe jo. Duke qenë se nuk ka shtrirje të Nivrtti-t, nuk ka
ekuilibër apo barazpeshë, qeniet njerëzore gradualisht e identifikojnë
veten me fizikun e papërpunuar ose materien si guri, dheu etj. Në terma
filozofikë kjo quhet gjendja e Prakrtiliina, d.m.th., njeriu materjalist
bëhet një me natyrën.
Kështu qeniet njerëzore do të duhet të lëvizin drejt Entitetit Suprem në
plexusin multipropensiv përgjatë rrugës së prirjeve introverse; mendjet
e tyre duhet të jenë të ngritura te lartesuara. Por prirjet
ekstroversale do të mbeten gjithmonë në të gjitha krijesat e gjalla.
Pra, ndërsa ecni përgjatë kësaj rruge, duhet të ruani përshtatjen me
Pravrtti, prirjet ekstroversale: ato nuk mund të shtypen plotësisht.
Edhe në rrugën e prirjeve introverse ka pengesa të ndryshme dhe ato
pengesa krijojnë shqetësim në mendjen e njeriut. Pra, qeniet njerëzore
do të duhet të lëvizin drejt Entitetit Suprem duke luftuar njëkohësisht
kundër këtyre pengesave që njihen si Pasha dhe Ripus, armiq të brendshëm
dhe të jashtëm. Si rezultat i luftës së tyre, qeniet njerëzore vendosen
në realizimin suprem të Nivrttit; dhe kur ata arrijnë atë pikën
kulmore në cakra më të lartë (Parama Pada) në plexusin multipropensiv,
ata arrijnë qëllimin suprem në jetën njerëzore. Atëherë qeniet njerëzore
nuk mbeten më njerëz: ata bëhen perëndi të vërteta në kuadrin e
realizimit shpirteror njerëzor.
Është e mundur që një dite të gjithë të arrijnë këtë rrealizim suprem;
ajo ka nevojë vetëm për përpjekje, sinqeritet dhe praktikë të
vazhdueshme intuitive spirituale nepermjet meditimit dhe sherbimit
social pa interes, si dhe pak ndihme nga hiri dhe bekimi i Parama Puruśa
apo Zotit. Ju e dini se hiri hyjnor nuk varet nga asnjë lloj logjike;
varet vetëm nga deshira e Parama Puruśa. Nëse Parama Puruśa është i
kënaqur me praktikën tuaj intuitive, me zellin tuaj të sinqertë, atëherë
Ai mund t'ju bekojë që të mund ta arrini lehtësisht atë Qëndrim Suprem.
Por nëse Ai nuk ju bekon, atëherë ju mund ta arrini qëllimin në teori,
por jo në praktikë. Kështu të gjithë do të duhet të kërkojnë bekimin e
Tij për të arritur qëllimin.
Themi se përparimi shpirtëror arrihet nga aplikimi i mikrovitës
pozitive; por në fakt edhe mikrovita nuk është gjë tjetër veçse hiri i
Parama Puruśa. Lërini qeniet njerëzore të kryejnë vepra të virtytshme,
të praktikojnë meditim, t'i shërbejnë njerëzimit të vuajtur dhe në
këmbim ata do të arrijnë hirin dhe bekimin e Tij. Atëherë me hirin e Tij
ata me siguri do të arrijnë qëllimin e tyre kur të gjitha prirjet
introverse dhe të gjitha prirjet ekstroversale të arrijnë gjendjen e
Nivrtti. Jo vetëm qeniet njerëzore, por edhe kafshët dhe bimët do të
arrijnë atë pozicion më të lartë me ndihmën e hirit të Tij. Çfarë nuk
është e mundur me hirin e Tij? Çdo gjë është e mundur.
Qeniet njerëzore nuk mund të kërkojnë asgje nga Parama Puruśa ;
maksimumi mund t'i luten Atij vetëm për bekimin e Tij. Thuhet, Brahma
Krpá Hi Kevalam, Guru Krpá Hi Kevalam. "Hiri i Brahmës dhe hiri i Guru
është gjithçka." Mahadkrpayaeva bhagavadkrpá leshád vá: "Kërkohet hiri i
një personi të madh dhe pak nga hiri i Parama Puruśa." Jo shumë, por
vetëm pak bekimi dhe hiri i tij kozmik do të mjaftojë.
Duhet të mbani mend gjithmonë se nuk i përkisni një familjeje të
zakonshme, një prejardhjeje të zakonshme. Ata që janë bijtë dhe bijat e
Parama Puruśa apo ZOTIT sigurisht që nuk mund t'i përkasin një
prejardhjeje të zakonshme. Ju qe keni një marrëdhënie personale me
Parama Puruśa dhe për shkak të asaj marrëdhënieje intime mund t'i thoni
Atij: “Oh Parama Puruśa, ti më njeh shumë mirë; kështu që nëse e mendon
të drejtë, mund të më japësh hirin Tënd mbi mua. Por varet nga Ti.”
Parama Puruśa sigurisht ka dashuri dhe bujari të madhe për devotet e
Tij; Ai me siguri do të dëshirojë që djemtë dhe vajzat e Tij të arrijnë
qëllimin e tyre përfundimtar. Dhe çfarëdo lumturie që mund të arrijnë
qeniet njerëzore duke arritur atë Qëndrim Suprem, unë e di se në mendjen
e Parama Puruśa's lumturia do të jetë shumë here me e madhe.
Botuar në: Subháśita Saḿgraha
Shri Shri Anandamurtiji
Commenti